تأثیر تقاضای متغیر بر مسیریابی اتوبوس تندرو

از جمله روش های افزایش سهم تقاضای حمل و نقل همگانی احداث سامانه اتوبوس تندرو است. تغییر تقاضا می تواند باعث ایجاد تغییر در مسیرهای بهینه شبکه حمل و نقل همگانی شود. کمینه کردن تعداد تغییر وسیله ها و کمینه سازی متوسط زمان سفر استفاده کنندگان و بیشینه پوشش شبکه می تواند اساس بهینه سازی یک شبکه حمل و نقل راتشکیل دهند. از جمله داده های مسأله تقاضای حمل و نقل همگانی، تعداد ناوگان، شبکه خیابانی، تعداد ناوگان اتوبوس تندرو، تعداد خطوط اتوبوس تندرو، میزان تقاضای قابل تغییر در صورت اضافه شدن مسیر اتوبوس تندرو به شبکه حمل و نقل همگانی هستند. در این مقاله روشی در بررسی تأثیر تقاضای متغیر بر مسیریابی اتوبوس تندرو، در ادامه روند یک مسأله مسیریابی بهینه توسعه داده می شود. همراه با در نظر گرفتن شبکه اتوبوس و اتوبوس تندرو به صورت یک شبکه اتوبوسرانی یکپارچه، متوسط زمان سفر استفاده کنندگان به عنوان تابع هدف در نظر گرفته شده است و تغییر تقاضا در گره هایی که بر روی مسیر اتوبوس تندرو قرار می گیرند اعمال شده است. این مسأله برای شرایطی که ناوگان مستقل برای اتوبوس تندرو وجود دارد و در شرایطی که کل سیستم اتوبوسرانی ناوگان مشترک دارد در یک شبکه نمونه بررسی شده است. در این موارد کاهش متوسط زمان سفر استفاده کنندگان در شرایطی که تقاضا تغییر می کند بررسی شده است. بر اساس نتایج، در صورت تغییر مسیر، با استفاده از الگوریتم مسیر بهینه و 20 درصد تغییر تقاضا، برای 30 درصد کاهش زمان سفر اتوبوس تندرو در سه سناریو با تعداد ناوگان و مسیرهای اولیه متفاوت، متوسط زمان سفر استفاده کنندگان 58/1، 76/0، و 92/2 درصد نسبت به حالت تغییر تقاضا و عدم تغییر مسیر برای ناوگان مشترک کاهش می یابد. برای ناوگان مستقل برای اتوبوس تندرو این میزان کاهش 04/1، 11/1، و 21/2 درصد می باشد.